تبریکات صمیمانه تعطیلات از شرکت محصولات سرامیکی تانگشان سانرایز!

در روم باستان، عموم مردمکاسه توالتیک ویژگی رایج بودند و به عنوان «سرویس‌های بهداشتی عمومی» یا «امکانات رفاهی عمومی» شناخته می‌شدند. این امکانات اغلب با ردیفی از نیمکت‌های سنگی یا مرمری سوراخ‌دار ساخته می‌شدند و افراد هنگام استفاده از آنها در کنار یکدیگر می‌نشستند. حریم خصوصی بسیار کم یا اصلاً وجود نداشت.

جالب اینجاست که رومیان باستان از یک اسفنج مشترک که روی یک چوب قرار داشت و به عنوان نوعی دستمال توالت شناخته می‌شد، استفاده می‌کردند. این اسفنج مشترک در یک محفظه مرکزی شستشو داده می‌شد.حوضهپس از هر بار استفاده، با آب نمک یا سرکه پر می‌شد. رومی‌های ثروتمندتر ممکن بود اسفنج‌های شخصی خود را داشته باشند، اما استفاده مشترک از اسفنج عمومی در توالت‌های عمومی رواج داشت.

کلمه "توالت«خودش ریشه لغوی در زبان فرانسوی دارد و در اصل به پارچه‌ای که برای پوشاندن میز آرایش استفاده می‌شد، اشاره داشت. با گذشت زمان، این اصطلاح شامل نظافت شخصی و در نهایت خود سرویس‌های بهداشتی نیز شد.

توالت فرنگی دو تکه:

این رایج‌ترین نوع است.
این دستگاه از یک کاسه و مخزن جداگانه تشکیل شده است که با پیچ و مهره به هم متصل شده‌اند.